Steeds harder je keel schrapen

Weblogbericht | 24-03-2023 | Frank Hendriksen

Ik bespaar je de details, maar een ervaren logopedist kon me haarfijn uitleggen dat ik dat geschraap toch echt zelf veroorzaakt heb. Met oefeningen en trucjes om mijn manier van ademhalen te veranderen is het al een stuk beter.

Het schrapen van mijn keel was een goed voorbeeld van het bestrijden van een symptoom met een middel dat de oorzaak niet wegnam. Door het schrapen raakten mijn stembanden steeds verder geïrriteerd, waardoor ik nog harder ging schrapen.

Projecten die heel hard keelschrapen

De afgelopen jaren heb ik diverse urgente en relevante projecten langs zien komen die heel hard keelschrapen. Ze willen informatie uitwisselen en keken zorgvuldig naar of dat kan en mag. Daarbij keken ze naar de geldende wet- en regelgeving, naar de huidige manier van werken en naar de huidige ICT oplossingen. Dan kwamen ze tot de conclusie dat de wet- of regelgeving of een ICT systeem moest worden aangepast. Zoiets voor elkaar krijgen kost je vaak gewoon twee jaar. Alsof je een olietanker moet bijsturen.

Daar ziet iedereen tegenop, we willen tenslotte kleine snelle projecten die direct waarde opleveren. Projecten als speedboten wil je hebben, snel en wendbaar. Dus bedachten we daar een oplossing voor. We lieten medewerkers bellen en mailen of we bedachten een inferieure ICT aanpassing die als een pleister op de zwerende wond werd geplakt.

Afstand nemen

Als je zoveel ‘kleine’ urgente projecten hebt, vergeet je soms even te kijken naar wat hier nu aan de hand is. Waarom moet de wet- en regelgeving aangepast worden om een medewerker toegang te geven tot één extra gegeven?  Waarom duurt het zolang om daarvoor dat ICT systeem en zijn koppeling aan te passen?

Dan blijkt dat die wet- en regelgeving namen van ICT systemen benoemt en tot in detail gegevens voorschrijft. Dat hadden we allang moeten veranderen maar ja: geen pijn, geen tijd, geen geld, geen politieke urgentie. Dat het ICT systeem al een tijdje aan vernieuwing toe is, maar dat we dit al jaren voor ons uitgeschoven hebben. Zo’n grote vernieuwingsklus zou al die kleine urgente projecten alleen maar hebben vertraagd.

Door het voor ons uit te schuiven maakten we de klus alsmaar groter. En omdat we ook geen tijd spendeerden aan de koers van de olietanker weten we nu ook niet in welke spoor we de speedboten moeten sturen.

Zo bleven we onze kelen schrapen totdat we last kregen van onze omgeving. De omgeving die we nu vragen om wat begrip. We hebben namelijk wat tijd nodig hebben om weer te leren ademhalen.